فهرست مطالب
کم طرفدارترین رشته های تجربی چیست ؟
عنوان این مقاله 🙁کم طرفدارترین رشته های تجربی) ،حتما روی سرتان یک علامت تعجب بزرگ و نامرئی ایجاد کرده است! آیا انتخاب رشته فقط به معنای دنبال کردن مسیر همیشگی و پرطرفدار است؟ آیا واقعاً باید برای موفقیت، حتماً پزشک یا داروساز؟ در دنیای امروز، انواع رشتههای تحصیلی بسیار زیاد است و هر رشتهای میتواند فرصتهای شغلی و آمیزی را برای شما به ارمغان بیاورد داشته باشد. در این مقاله، بررسی رشتههای تجربی به صورت کمتری انجام میشود و به شما کمک میکند تا با بازتری انتخاب کنید.
لیست کم طرفدارترین رشته های تجربی
رشته «بهداشت عمومی»
رشته بهداشت عمومی یک شاخه اساسی از علوم بهداشتی است که سالانه تحت نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش کشور ارائه میشود.
این رشته به عنوان یکی از دروس زیرگروه دوم دستهبندی رشتههای تجربی تلقی میشود و دانشآموختگان آن میتوانند در مقاطع کاردانی، کارشناسی پیوسته و ناپیوسته از دانشگاههای علوم پزشکی در سراسر کشور وارد این رشته شوند.
رشته بهداشت یک حوزه تحصیلی و حرفهای است که به مطالعه و ارتقاء سلامت انسانها و جامعه میپردازد. دانشجویان این رشته به شیوههای مختلفی با مفاهیم و علوم مرتبط با پیشگیری، تشخیص و مداخله در مسائل بهداشتی آشنا میشوند.
موضوعاتی که در این رشته مورد مطالعه قرار میگیرند عبارتاند از:
1. بهداشت عمومی: شامل برنامهریزی برای حفظ و ارتقاء سلامت جامعه و جلوگیری از بیماریها و مشکلات بهداشتی.
2. بهداشت محیطی: مطالعه تأثیرات عوامل محیطی مختلف بر سلامت انسانها و کنترل آنها.
3. بهداشت شغلی: مدیریت و پیشگیری از خطرات و مشکلات بهداشتی در محیط کار.
4. بهداشت مادر و کودک: توجه به مراقبت از زنان باردار و کودکان، ارتقاء سلامت آنها و جلوگیری از مشکلات بهداشتی مرتبط.
5. بهداشت روانی: مطالعه و مداخله در مسائل روانی و رفتاری که تأثیر بر سلامت افراد دارند.
6. بهداشت جمعیتی: تحلیل دادههای بهداشتی جمعیتی، پیشگیری از بیماریهای واگیردار و بهبود سلامت جامعه.
7. بهداشت غذا و تغذیه: تغذیه سالم، کنترل بیماریهای مرتبط با تغذیه و ارتقاء سلامت از طریق تغذیه.
وظایف دانشآموختگان رشته بهداشت متناسب با تخصصها و زمینههای مختلفی است که در طول تحصیل و تجربههای کاری خود به آنها آموخته شده است.
برخی از وظایفی که دانشآموختگان رشته بهداشت ممکن است انجام دهند عبارتاند از:
1. برنامهریزی بهداشت عمومی: ایجاد و اجرای برنامهها و سیاستهایی جهت ارتقاء سلامت جامعه و کاهش بیماریها.
2. پژوهش و تحقیقات بهداشتی: انجام مطالعات و تحقیقات در زمینههای مختلف بهداشت و ارائه پیشنهادها بر اساس نتایج به دست آمده.
3. مشاوره بهداشتی: راهنمایی افراد و جامعه در مورد نحوه حفظ و ارتقاء سلامت، تغذیه، ورزش و رفتارهای بهداشتی.
4. کنترل بیماریها: اجرای برنامهها جهت جلوگیری، کنترل و مداخله در بیماریهای انتقالی و غیرانتقالی.
5. مدیریت بهداشت محیطی: نظارت بر عوامل محیطی مختلف که میتوانند بر سلامت انسانها تأثیر بگذارند.
6. توصیه و آموزش بهداشتی: طراحی و اجرای برنامههای آموزشی بهداشتی برای جامعه و گروههای خاص.
7. مدیریت منابع بهداشتی: مدیریت سیستمهای بهداشتی و ایجاد ارتباط با مراکز بهداشت و درمان.
8. بهداشت مادر و کودک: ارائه مشاوره به زنان باردار و مادران در مورد مراقبت از خود و نوزادانشان.
9. مدیریت بحران بهداشتی: مشارکت در مدیریت واکنشهای بهداشتی در مواقع بحران و طوفانهای طبیعی.
10. توسعه سیاستها و استراتژیهای بهداشتی: مشارکت در تدوین و اجرای سیاستها و استراتژیهای بهداشتی در سطح جامعه یا سازمان.
این وظایف ممکن است بسته به تخصص و تجربه شخص، در محیطهای مختلفی مانند دولت، سازمانهای بهداشتی، بیمارستانها، دانشگاهها و سایر موسسات بهداشتی اجرا شوند.
تعداد شاغلان این رشته از تعداد ۲۱۳۹۹۴ نفر در سال ۱۳۸۷ به ۳۵۳۸۲۴ نفر در سال ۱۳۹۶ رسیده است.
این رشته به افراد اجازه میدهد تا در حوزههای مختلف بهداشتی مشغول به کار شوند، از جمله در دولت، سازمانهای بهداشتی، مراکز تحقیقاتی، بیمارستانها، مدارس و سایر محیطهای بهداشتی.
درامد شاغلان این رشته با ساعت کاری متوسط و حجم کاری مناسب تا حدود ۷ الی ۸ میلیون تومان میرسد.
در ادامه این مقاله :(کم طرفدارترین رشته تجربی) به سراغ رشته علوم تربیتی می رویم
مقاله های مرتبط :
رشته «علوم تربیتی»
اگرچه این رشته را غالبا به عنوان زیر مجموعه رشته علوم انسانی میشناسند اما از طریق کنکور تجربی نیز میتوان در این رشته تحصیل کرد.
رشته علوم تربیتی به مطالعه علمی در زمینه فرآیندهای آموزش و پرورش، یادگیری، تربیت و تعلیم میپردازد. این رشته به فهم عمقی از رویکردها، تئوریها و روشهای مرتبط با آموزش و یادگیری کمک میکند.
دانشجویان در این رشته با موضوعاتی مانند روانشناسی تربیتی، مدیریت آموزشی، فرهنگ و آموزش، فناوری آموزشی و سایر اصول اساسی آموزش و پرورش آشنا میشوند.
افرادی که به علوم تربیتی علاقه دارند، میتوانند در حوزههایی مانند تدریس، مشاوره تحصیلی، تحقیقات آموزشی و مدیریت تربیتی فعالیت کنند.
وظایف دانشآموختگان رشته علوم تربیتی بستگی به تخصصها و زمینههایی که در طول تحصیل و تجربههای کاری خود پیش میگیرند، دارد. این وظایف میتوانند شامل موارد زیر باشند:
1. تدریس و آموزش: ارائه دروس و مواد آموزشی در مدارس، دانشگاهها یا مراکز آموزشی.
2. مشاوره تحصیلی: راهنمایی دانشآموزان یا دانشجویان در مورد انتخاب رشته، مسائل تحصیلی و حرفهای.
3. تحقیقات آموزشی: انجام تحقیقات در زمینههای مختلف مرتبط با فرآیندهای آموزش و پرورش.
4. مدیریت مدارس: مدیریت و رهبری مدارس به منظور بهبود کیفیت آموزش و مدیریت منابع.
5. تدوین و تحلیل سیاستهای آموزشی: مشارکت در تدوین و اجرای سیاستها و استراتژیهای آموزشی در سطح ملی یا سازمانی.
6. طراحی محتوا و مواد آموزشی: ایجاد مواد آموزشی، کتب درسی، رسانههای آموزشی و نرمافزارهای آموزشی.
7. ارزیابی آموزشی: انجام ارزیابیهای فرآیندهای آموزشی و پیشنهاد بهبودهای لازم.
8. توسعه برنامههای آموزشی: طراحی برنامههای آموزشی مناسب برای گروهها و افراد مختلف.
9. مدیریت منابع انسانی در آموزش: اداره و مدیریت منابع انسانی در مؤسسات آموزشی و پرورشی.
10. توسعه فناوری آموزشی: استفاده از فناوریهای نوین برای بهبود فرآیندهای آموزش و یادگیری.
این وظایف نماینده تنوعی از فرصتهای شغلی هستند که دانشآموختگان رشته علوم تربیتی میتوانند در حوزههای مختلف انجام دهند.
این رشته گرایشهای زیادی دارد و با توجه به علاقه و ترجیح فرد به هرکدام از این گرایشها، میتواند درآمد خوبی داشته باشد.
در ادامه این مقاله :(کم طرفدارترین رشته تجربی) به سراغ رشته مهندسی منابع طبیعی می رویم
مقاله های مرتبط :
رشته «مهندسی منابع طبیعی»
رشته مهندسی منابع طبیعی یک حوزه مهندسی است که به مدیریت و حفاظت از منابع طبیعی زمین، آب، هوا، جنگل، خاک و سایر منابع محیط زیستی میپردازد.
دانشجویان این رشته با مفاهیم اکولوژی، محیط زیست، بهرهبرداری پایدار و مدیریت منابع طبیعی آشنا میشوند. وظایف و فرصتهای شغلی در این رشته عبارتاند از:
1. مدیریت منابع طبیعی: مدیریت بهرهبرداری پایدار از منابع طبیعی مانند آب، خاک، جنگل و غیره.
2. حفاظت از محیط زیست: شناسایی تهدیدات زیست محیطی و ارائه راهکارهای حفاظت و بازیابی محیط زیست.
3. طراحی برنامههای بهرهبرداری: تدوین برنامههای مطلوب برای بهرهبرداری متعادل از منابع طبیعی با توجه به نیازهای جامعه.
4. توسعه پایدار: ارتقاء توسعه پایدار با ترکیب منافع اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی.
5. مطالعات اکولوژیکی: انجام تحقیقات و مطالعات اکولوژیکی برای تعیین تأثیرات بر محیط زیست.
6. مشاوره محیطی: ارائه مشاوره در زمینه حفاظت از محیط زیست و بهرهبرداری پایدار.
7. مدیریت حوادث طبیعی: مشارکت در برنامهریزی و مدیریت حوادث طبیعی مانند سیل، خشکسالی و زلزله.
8. مطالعات تغییرات اقلیمی: بررسی تأثیر تغییرات اقلیمی بر منابع طبیعی و ارائه راهکارهای مقابله با آن.
9. مدیریت پروژههای زیستمحیطی: اجرای و نظارت بر پروژههایی که تأثیرات زیست محیطی دارند.
10. تحقیقات تکنولوژی محیطی: توسعه تکنولوژیهای جدید برای مدیریت بهتر منابع طبیعی.
مهندسان منابع طبیعی میتوانند در محیطها و صنایع مختلفی کار کنند که به تخصصشان در مدیریت و حفاظت از منابع طبیعی نیاز دارد.
در زیر تعدادی از مکانها و بخشهایی که مهندسان منابع طبیعی میتوانند کار کنند آورده شده است:
1. مدیریت منابع آبی: در دستگاههای دولتی و سازمانهای مرتبط با منابع آبی، مهندسان منابع طبیعی به مدیریت و تخصیص بهینه منابع آبی برای مصارف مختلف از جمله کشاورزی، شرب، صنعت و تولید انرژی مشغول میشوند.
2. مدیریت جنگلها و مرتعها: در طراحی و اجرای برنامههای مدیریت منابع جنگلی و مرتعی برای حفاظت و بهرهبرداری پایدار، مهندسان منابع طبیعی نقش دارند.
3. حفاظت از محیط زیست: در سازمانها و موسسات حفاظت از محیط زیست، مهندسان منابع طبیعی به برنامهریزی و اجرای طرحها و پروژههای حفاظت از تنوع زیستی و محیط زیست مشغول میشوند.
4.تحقیقات زیستمحیطی: در پروژههای تحقیقاتی مرتبط با بررسی تأثیرات محیطی و تغییرات زیستی در محیطهای مختلف، مهندسان منابع طبیعی نقش دارند.
5. مدیریت محیطزیستی: در صنایع و شرکتهای مختلف، مهندسان منابع طبیعی به برنامهریزی و اجرای طرحها و پروژههای مدیریت محیط زیستی و کنترل آلودگی مشغول میشوند.
6. پروژههای بازسازی و توسعه پایدار: در طراحی و اجرای پروژههای بازسازی مناطق آسیبدیده و توسعه پایدار، مهندسان منابع طبیعی نقش دارند.
7. مدیریت منابع آبزیان: در پروژههای مرتبط با پرورش و بهرهبرداری پایدار از منابع آبزیان، مهندسان منابع طبیعی به برنامهریزی و اجرای فعالیتها مشغول میشوند.
8. پروژههای توسعه روستایی: در طراحی و اجرای پروژههای توسعه اقتصادی و اجتماعی در مناطق روستایی، مهندسان منابع طبیعی نقش دارند.
9. مشاوره محیطزیستی: در شرکتهای مشاوره محیطزیستی، مهندسان منابع طبیعی به ارائه خدمات مشاوره در زمینه حفاظت از محیط زیست و مدیریت منابع طبیعی میپردازند.
10. مدیریت توریسم طبیعی: در پروژههای مرتبط با توسعه و مدیریت توریسم طبیعی، مهندسان منابع طبیعی به توسعه پایدار و حفاظت از منابع طبیعی در مکانهای گردشگری کمک میکنند.
در کل، مهندسان منابع طبیعی میتوانند در بخشهای مرتبط با مدیریت منابع آبی، محیط زیست، جنگلها، مرتعها، توسعه پایدار و بسیاری از امور مرتبط با منابع طبیعی کار کنند.
این رشته افراد را با استفاده از ترکیب دانش مهندسی و اکولوژیکی و توانایی مدیریت منابع طبیعی و محیط زیستی تربیت میکند تا در ایجاد توازن میان توسعه اقتصادی و حفاظت از محیط زیست نقش برعهده بگیرند.
از آنجایی که این رشته برای حفظ منابع کشور بسیار مهم است و گرایشهای خاصی نیز دارد، میتواند درامد خوبی ایجاد کند.
مقاله های مرتبط :
رشته «مهندسی آب»
رشته مهندسی آب به مطالعه و کاربرد علمی در زمینه مدیریت منابع آبی، طراحی و اجرای سیستمهای آبیاری و زهکشی، تصفیه آب و فاضلاب، مدیریت سدها، توسعه منابع آب و سایر موارد مرتبط با آب میپردازد.
دانشجویان این رشته با علوم زمین، هیدرولیک، هیدرولوژی، تصفیه آب و فاضلاب، طراحی سازههای آبی، مدیریت منابع آبی و مسائل محیط زیست مرتبط با آب آشنا میشوند.
تخصصهای یک مهندس خاک عبارت است از:
1. طراحی سیستمهای آبیاری و زهکشی: طراحی سیستمهای آبیاری و زهکشی برای بهرهبرداری بهینه از منابع آبی در کشاورزی.
2. تصفیه آب و فاضلاب: طراحی و اجرای سیستمهای تصفیه آب و فاضلاب برای تأمین آب شرب و حفاظت از محیط زیست.
3. مدیریت منابع آبی: برنامهریزی و مدیریت بهرهبرداری پایدار از منابع آبی مانند رودخانهها و دریاچهها.
4. هیدرولیک و هیدرولوژی: بررسی و تحلیل جریانهای آبی در سیستمهای مختلف و طراحی سازههای هیدرولیکی.
5. مهندسی سدها: طراحی، ساخت و نظارت بر سدها به منظور ذخیره آب و تأمین انرژی.
6. تحقیقات آب: انجام تحقیقات در زمینه تأمین منابع آب، کیفیت آب و مسائل آبی.
7. توسعه منابع آبی: برنامهریزی برای توسعه و بهرهبرداری از منابع آبی جدید مانند چشمهها و آبگیرها.
8. مشاوره مهندسی آب: ارائه مشاوره در زمینه طراحی و بهرهبرداری از سیستمهای آبی.
9. مدیریت پروژههای مهندسی آب: اجرا و نظارت بر پروژههای مرتبط با آب و سیستمهای آبی.
این رشته، دانشجویان را با دروسی با ترکیب دانش مهندسی، علمهای طبیعی و مدیریت منابع آبی تربیت میکند تا در مدیریت و بهرهبرداری بهینه از منابع آبی و حفاظت از محیط زیست نقش برعهده بگیرند.
مهندسان آب، به دلیل تخصصشان در مدیریت منابع آبی، طراحی سیستمهای آبیاری و زهکشی، تصفیه آب و مسائل مرتبط با منابع آب، میتوانند در محیطها و صنایع مختلف کار کنند.
در زیر تعدادی از مکانها و بخشهایی که مهندسان آب میتوانند کار کنند آورده شده است:
1. مدیریت منابع آبی: در دستگاههای دولتی و سازمانهای مرتبط با منابع آبی، مهندسان آب به بررسی، مدیریت و توزیع منابع آبی برای مصارف مختلف از جمله آب شرب، آبیاری و تولید انرژی مشغول میشوند.
2. صنایع معدنی و نفت و گاز: در پروژههای استخراج و پالایش نفت و گاز، استخراج مواد معدنی و مدیریت آبهای مورد استفاده در صنعت،مهندسان آب نقش دارند.
3. صنعت کشاورزی: در طراحی و اجرای سیستمهای آبیاری، مهندسان آب به بهرهبرداری بهینه از منابع آبی در تولید محصولات کشاورزی کمک میکنند.
4. تأمین آب شرب: در پروژههای تأمین و تصفیه آب شرب برای جامعه، مهندسان آب در طراحی و راهاندازی سیستمهای تصفیه آب و توزیع آب شرب نقش دارند.
5. مهندسی زیست محیطی: در موضوعات مرتبط با حفاظت از منابع آبی و تاثیرات محیطی، مهندسان آب به تحلیل و کنترل آلودگی منابع آبی میپردازند.
6. پژوهش و آموزش: در دانشگاهها و مراکز پژوهشی، مهندسان آب میتوانند در تحقیقات پایهگذاری و آموزش به دانشجویان در زمینه منابع آبی و مهندسی آب فعالیت کنند.
7. پروژههای سدسازی و هیدروپاور: در طراحی، احداث و بهرهبرداری از سدها و نیروگاههای هیدروپاور، مهندسان آب به تحلیل مهندسی هیدرولیک و هیدرولوژیک پروژهها مشغول میشوند.
8. صنایع غذایی: در پروژههای مرتبط با تولید، فرآوری و تصفیه آب مورد استفاده در صنایع غذایی، مهندسان آب نقش دارند.
9. مهندسی عمران و سازهها: در پروژههای ساختمانی و عمرانی که به طراحی سیستمهای آبیاری، زهکشی و تصفیه آب نیاز دارند، مهندسان آب مشغول به کار میشوند.
در کل، مهندسان آب میتوانند در صنایع و بخشهای مختلفی کار کنند که نیاز به تخصص در زمینه منابع آبی و مهندسی آب دارند.
درآمد مهندسان آب ممکن است بسته به عوامل مختلفی از جمله سطح تجربه، مهارتها، تخصص، محل کار، شرکت یا سازمانی که در آن کار میکنند و منطقه جغرافیایی متفاوت باشد.
در کشورهای مختلف نیز درآمد مهندسان آب متفاوت است. به عنوان یک مثال تخمینی، میتوانم بگویم که مهندسان آب با تجربه و مهارت مناسب معمولاً میانگین درآمد خوبی دارند که در بعضی موارد میتواند به مقدار قابل توجهی از درآمد ملی برسد.
مقاله های مرتبط :
رشته «مهندسی خاک»
این رشته از رشتههای جدید و نو در گروه علوم تجربی است.
رشته مهندسی خاک به مطالعه و کاربرد علمی در زمینه خصوصیات و رفتار خاکها، مهندسی زمین، مدیریت خاک و موارد مرتبط با آن میپردازد.
دانشجویان این رشته با علم خاکشناسی، ژئوتکنیک، مکانیک خاک، مهندسی زمین، تراکم و پایداری خاکها آشنا میشوند. دانش یک مهندس خاک شامل موارد زیر میشود:
1. مهندسی ژئوتکنیک: طراحی و نظارت بر پروژههای مهندسی که با خاک و پایهها سر و کار دارند مانند ساخت و ساز، تونلها و پلها.
2. مهندسی پیهای عمیق: طراحی و اجرای پیهای عمیق به منظور پایهگذاری ساختمانها و سازههای بلند.
3. تحلیل و طراحی پیهای سطحی: بررسی و اجرای پیهای سطحی برای بهبود پایداری خاکها.
4. مهندسی پایهگذاری: طراحی و اجرای پایههای سازهها بر اساس ویژگیهای خاک.
5. تراکم و پایداری خاکها: مطالعه تراکم و پایداری خاکها به منظور جلوگیری از سستی و سدیمی سازهها.
6. مدیریت خاک: مدیریت بهینه منابع خاکی در پروژههای مختلف.
7. خصوصیات و آزمایشهای خاک: تحلیل و آزمایشهای لازم برای شناخت خصوصیات مختلف خاکها.
8. مدلسازی رفتار خاکها: استفاده از مدلهای عددی برای پیشبینی رفتار خاکها در موارد مختلف.
9. مشاوره مهندسی خاک: ارائه مشاوره در زمینه طراحی، ساخت و نظارت بر پروژههایی که با خاک سر و کار دارند.
این رشته به افراد امکان میدهد تا با دانش علمی و مهارتهای عملی در زمینه مهندسی خاک، در پروژههای مختلف از ساختمانی گرفته تا تأسیسات عمرانی و معماری نقش برعهده بگیرند.
مهندسان خاک در محیطها و صنایع متنوعی میتوانند کار کنند که به تخصصشان در زمینه تحلیل و مدیریت خاکها و تأثیرات آنها نیاز دارد.
در زیر تعدادی از مکانها و بخشهایی که مهندسان خاک میتوانند کار کنند آورده شده است:
1. صنعت ساختمان و عمران: در طراحی و اجرای پروژههای ساختمانی و عمرانی، مهندسان خاک نقش کلیدی در ارزیابی و طراحی پایهگذاری مناسب برای سازهها ایفا میکنند.
2. صنعت معدن: در پروژههای معدنی، مهندسان خاک به تحلیل و بررسی مخازن معدنی، خاکها و سنگها برای استخراج منابع معدنی مشغول میشوند.
3. پروژههای آبیاری و زهکشی: در طراحی و اجرای سیستمهای آبیاری و زهکشی، مهندسان خاک به بررسی و تحلیل خاکها و منابع آب میپردازند.
4.پروژههای تونل و زیرساختها: در طراحی و اجرای تونلها، متروها و زیرساختهای زیرزمینی، مهندسان خاک به تحلیل و مدیریت خاکها و پایهگذاری میپردازند.
5. صنایع نفت و گاز: در پروژههای حفاری و استخراج نفت و گاز، مهندسان خاک به تحلیل و پیشبینی شرایط خاک و سنگ معدنی در منطقه معدنی مشغول میشوند.
6. تحقیقات پایهگذاری: در مراکز تحقیقاتی و دانشگاهها، مهندسان خاک به تحقیقات پایهگذاری و بررسی ویژگیهای خاکها برای استفادههای مختلف میپردازند.
7. پروژههای محیطزیست: در طراحی و اجرای پروژههای حفاظت از محیط زیست، مهندسان خاک به تحلیل و کنترل آلودگی خاکها و آبها میپردازند.
8. صنایع کشاورزی: در مسائل مرتبط با بهرهبرداری بهینه از خاکها در کشاورزی و تولید محصولات کشاورزی، مهندسان خاک نقش دارند.
9. مشاوره مهندسی: در شرکتهای مشاوره مهندسی، مهندسان خاک به ارائه خدمات مشاوره در زمینه پایهگذاری، ژئوتکنیک و زمینشناسی مهندسی میپردازند.
10. مهندسی عمران و سازهها: در پروژههای مرتبط با پایهگذاری سازههای عظیم مانند پلها، تونلها و ساختمانها، مهندسان خاک مشغول به کار میشوند.
در کل، مهندسان خاک میتوانند در بخشهای متنوعی از عمران تا معدن و محیط زیست کار کنند که نیاز به تخصص در زمینه مدیریت و تحلیل خاکها دارند
از آنجایی که این رشته میتواند زمینههای کاری مختلفی داشته باشد، طیف درامد آن متفاوت است اما با تلاش و کار کزدن هوشمندانه، میتواند درامد خوبی به همراه داشته باشد.
مقاله های مرتبط :
رشته «زیستشناسی جانوری»
بخش زیست جانوری را در کتاب زیست شناسی خود به یاد میآورید؟
این رشته، نسخهای بسیار پربارتر و کاملتر از آن است.
زیستشناسی جانوری یک حوزه از زیستشناسی است که به مطالعه و تحقیق درباره حیوانات مختلف اختصاص دارد. این حوزه به شناخت تنوع حیات جانوری، رفتار، تکنولوژیها، تکامل و ارتباطات بین حیوانات و محیط زیست میپردازد.
زیستشناسان جانوری تلاش میکنند تا اطلاعاتی ارزشمند درباره رفتارها، تغذیه، تکامل، فیزیولوژی و تکنولوژیهای مختلف حیوانات به دست آورند.
موضوعاتی که در زیستشناسی جانوری مورد مطالعه قرار میگیرند شامل:
1. تنوع حیات جانوری: شناسایی، تصویربرداری و طبقهبندی گونهها و انواع حیوانات در محیط زیست مختلف.
2. فیزیولوژی حیوانات: مطالعه عملکرد داخلی حیوانات از جمله سیستمهای تنفسی، گوارشی و عصبی.
3. تکامل و زیستجهان شناسی: مطالعه فرآیندهای تکاملی و نسلهای مختلف حیوانات.
4. رفتار حیوانات: تحلیل رفتارها، تعاملات اجتماعی و میگونهای حیوانات در محیط زیست خود.
5. بهرهبرداری حیوانات: مطالعه انسانها از حیوانات به عنوان منابع غذایی، صنعتی و دارویی.
6. اکولوژی حیوانات: مطالعه تعاملات حیوانات با محیط زیست و تأثیرات محیطی بر آنها.
7. بیوشیمی حیوانی: مطالعه ترکیبات شیمیایی در داخل حیوانات و فرآیندهای بیوشیمیایی.
8. تحقیقات میدانی و آزمایشگاهی: انجام مشاهدات میدانی در طبیعت و آزمایشهای آزمایشگاهی بر روی حیوانات.
9. حفاظت از گونهها: تلاش برای حفظ و نگهداری از گونهها و محیط زیست حیوانات در خطر.
زیستشناسی جانوری درک بهتری از حیات حیوانی و ارتباطات پیچیدهای که حیوانات با محیط زیست دارند را فراهم میکند.
این حوزه به ما کمک میکند تا بهترین راهکارها برای حفظ تنوع زیستی و حفاظت از جانوران و محیط زیست آنها را پیدا کنیم.
فارغالتحصیلان زیستشناسی جانوری میتوانند در محیطهای مختلف کار کنند. این شغلها میتوانند در حوزههای مختلفی از تحقیقات تا حفاظت محیط زیست و آموزش تا مشاوره باشند.
در زیر تعدادی از مکانها و بخشهایی که فارغالتحصیلان زیستشناسی جانوری میتوانند کار کنند آمده است:
1. دانشگاهها و مؤسسات آموزشی: به عنوان اساتید یا مدرسان در دانشگاهها و مؤسسات آموزشی دروس مرتبط با زیستشناسی جانوری ارائه داده و به دانشجویان تدریس میکنند.
2. مراکز تحقیقاتی: در مؤسسات و مراکز تحقیقاتی، زیستشناسان جانوری میتوانند به تحقیق در زمینههای مختلف زیستشناسی جانوری و محیط زیست پرداخته و نتایج خود را منتشر کنند.
3. حفاظت از محیط زیست: در سازمانها و موسسات حفاظت از محیط زیست، زیستشناسان جانوری میتوانند در پروژهها و برنامههای حفاظتی برای حفظ گونهها و محیط زیست مشارکت کنند.
4. پارکها و باغهای حیوانات: در باغهای حیوانات و پارکهای ملی، زیستشناسان جانوری ممکن است به مدیریت حیوانات، پژوهشهای مرتبط با ارتباط حیوانات و محیط زیست و تدریس در جلسات آموزشی مشغول شوند.
5. موزهها: در موزهها و مراکز علمی، زیستشناسان جانوری میتوانند به تهیه، نگهداری و نمایش نمونههای حیوانی پرداخته و در فعالیتهای آموزشی و ترویجی مشغول شوند.
6. مشاوره محیطزیست: در شرکتها و مؤسسات مشاوره محیطزیست، زیستشناسان جانوری ممکن است به مشاوره در زمینههای حفاظت از گونهها، ارزیابی تأثیرات زیست محیطی و مدیریت منابع طبیعی پرداخته و به مشکلات مرتبط با محیط زیست راهحل ارائه دهند.
7. تحقیقات میدانی: زیستشناسان جانوری میتوانند به تحقیقات میدانی در مناطق مختلف بپردازند، از جمله مطالعه تنوع حیات و رفتار حیوانات در محیطهای طبیعی.
8. صنعت و تجارت: در بخشهایی از صنعت و تجارت مرتبط با حیوانات مانند دامپزشکی، شیلات و باغداری، زیستشناسان جانوری میتوانند مشغول به کار شوند.
در کل، زیستشناسی جانوری امکان فعالیت در محیطهای متنوع از تحقیقات تا حفاظت محیط زیست، آموزش و مشاوره را به فارغالتحصیلان ارائه میدهد.
مشاوره رایگان
رشته «زمین شناسی»
زمینشناسی یکی از رشتههای علوم زمین است که به مطالعه تاریخچه، ساختار، ترکیب، خواص و تحولات سنگها، خاک، ساختارهای جغرافیایی و تشکیلات زمینی میپردازد.
این رشته به بررسی فرآیندهای طبیعی و تأثیرات انسانی بر کشورهای زمینی مختلف میپردازد و نقش مهمی در درک تاریخ زمین و پدیدههای زمینشناسی دارد.
به عنوان یک رشتهی پایهای در علوم زمین، زمینشناسی در زیرشاخهها و حوزههای مختلفی فعالیت دارد:
1. زمینشناسی سنگها: بررسی تشکیلات سنگی، خواص فیزیکی و شیمیایی سنگها، معادن و سنگهای قیمتی.
2. زمینشناسی سطحی: مطالعه اشکال سطحی زمین، ارتفاعات، دشتها، رودخانهها و جریانهای آبی.
3. زمینشناسی ساختاری: تحلیل ساختارهای زمینی، شکستگیها، تراشها و کششیها در لایههای زمین.
4. زمینشناسی تاریخی: مطالعه تاریخچه تغییرات زمینی و اجتماعی در طول زمان، شامل تشکیل کوهستانها، اقیانوسها و تغییرات آب و هوا.
5. زمینشناسی اقتصادی: تحلیل معدنیها و منابع معدنی، به منظور بهرهبرداری اقتصادی از آنها.
6. زمینشناسی محیطزیستی: بررسی تأثیر فعالیتهای انسانی بر محیط زیست و ارائه راهکارهای حفاظتی.
7. زمینشناسی انگشتنگاری: بررسی و تعیین تاریخچه و تحولات زمین با استفاده از اثرات جانمایی در سنگها.
8. زمینشناسی فضا: مطالعه زمین و سیارات دیگر در سامانههای خورشیدی.
9. زمینشناسی مهندسی: بررسی خواص سنگها و ترکیبات خاکی در ساخت و ساز و طراحی پروژههای عمرانی.
زمینشناسان میتوانند در مکانها و بخشهای متنوعی کار کنند که به تخصصشان در زمینه زمینشناسی نیاز دارد. در زیر تعدادی از مکانها و حوزههایی که زمینشناسان میتوانند کار کنند آورده شده است:
1. شرکتهای معدنی: زمینشناسان میتوانند در شرکتهای استخراج معدنی کار کنند، به تحلیل رخسارههای معدنی، تعیین مخازن معدنی و بررسی شرایط بهرهبرداری از معادن.
2. شرکتهای نفت و گاز: در صنعت نفت و گاز، زمینشناسان به تحلیل ترکیبات سنگی زمین و مطالعه ساختارهای زیرزمینی برای تعیین مناطق پتانسیلدار برای حفاری نفت و گاز میپردازند.
3. شرکتهای مهندسی مشاور: زمینشناسان میتوانند در شرکتهای مهندسی مشاور به تحلیل و بررسی زمینشناسی در پروژههای مختلف مرتبط با سازهها و عمرانی کمک کنند.
4.شرکتهای حفاظت از محیطزیست: زمینشناسان به تحلیل و ارزیابی تأثیرات زیست محیطی پروژهها و فعالیتها بر محیط زیست میپردازند.
5. صنایع ساختمانی و مصالح ساختمانی: در تأمین مواد ساختمانی مانند سنگ و شن، زمینشناسان نقش دارند.
6. شرکتهای جستجوی کانههای معدنی: زمینشناسان به جستجو و تعیین کانههای معدنی در مناطق مختلف میپردازند.
7. مراکز تحقیقاتی و دانشگاهها: زمینشناسان میتوانند در تحقیقات علمی و آموزش در دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی مشغول به فعالیت باشند.
8. شرکتهای مطالعات زمینشناسی مهندسی: زمینشناسان به مطالعه و تحلیل مشکلات زمینشناسی در پروژههای مهندسی مشغول هستند.
9. سازمانهای دولتی و ادارات محیطزیست: زمینشناسان میتوانند در سازمانها و ادارات مرتبط با منابع طبیعی، معدن و محیطزیست کار کنند.
10. موسسات آموزشی و آموزشگاههای حرفهای: زمینشناسان میتوانند به عنوان مدرس در موسسات آموزشی و آموزشگاههای حرفهای زمینشناسی فعالیت کنند.
در کل، زمینشناسان میتوانند در بخشهای مختلفی از صنعت و تحقیقات علمی کار کنند که نیاز به تخصص در زمینه زمینشناسی دارد.
زمینشناسی در مختلف حوزهها از معدنکاوی تا مدیریت محیط زیست، نفت و گاز، ساخت و ساز، معماری و غیره، نقش مهمی دارد.
زمینشناسان به کمک مهارتهای تشخیص و تجزیه و تحلیل زمینها و سنگها، به ارائه تصمیمات مهم برای اقتصاد و محیط زیست کمک میکنند.
مقاله های مرتبط :
رشته «مهندسی محیط زیست»
مهندسی محیط زیست یک رشتهی مهندسی است که به بررسی، طراحی، اجرا و مدیریت پروژهها و فعالیتهایی میپردازد که به حفاظت و بهبود محیط زیست کمک میکند.
مهندسان محیط زیست با استفاده از دانشهای مهندسی و علوم زیستمحیطی، تلاش میکنند تا مشکلات زیست محیطی را شناسایی کرده، راهحلهای بهینه برای آنها ارائه دهند و اقداماتی را برای حفظ منابع طبیعی و پیشگیری از آلودگیها و تخریب محیط زیست انجام دهند.
مهمترین وظایف مهندسی محیط زیست شامل موارد زیر میشود:
1. مدیریت پسماندها: طراحی سیستمهای جمعآوری، دفن و بازیافت پسماندها به منظور کاهش آلودگی و بهرهبرداری بهینه از منابع.
2. تصفیه آب و فاضلاب: طراحی و اجرای سیستمهای تصفیه آب و فاضلاب به منظور تأمین آب شرب سالم و کاهش آلودگی منابع آب.
3. مدیریت آلودگی هوا: ارزیابی و کنترل آلودگی هوا از طریق تجهیزات تصفیه و کاهش انتشار آلایندهها.
4. حفاظت از تنوع زیستی: طراحی و اجرای پروژهها و برنامههایی که به حفظ گونههای حیاتی و محیطهای زیستی کمک میکنند.
5. مدیریت منابع طبیعی: بهرهبرداری پایدار و حفظ منابع طبیعی از جمله جنگلها، مرتعها و منابع آبی.
6. مدیریت زمینهای آلوده: تعیین مناطق آلوده و اجرای فرآیندهای تنظیم و تمیزکاری.
7. ارزیابی محیط زیستی: انجام مطالعات محیط زیستی جهت تأثیر احتمالی پروژهها بر محیط زیست.
8. تحلیل چرخه حیات: بررسی تأثیرات محیطی مرتبط با تولید و مصرف محصولات از زمان تولید تا دفن نهایی یا بازیافت.
9. مدیریت ریسک محیط زیستی: ارزیابی و کاهش ریسکهای زیست محیطی مرتبط با فعالیتها و پروژههای مختلف.
10. پژوهش و آموزش: انجام تحقیقات در زمینه محیط زیست و انتقال دانش به عموم جامعه و صنایع.
مهندسان محیط زیست در مکانها و بخشهای متنوعی میتوانند کار کنند که نیاز به تخصص در زمینه حفاظت از محیط زیست دارد.
در زیر تعدادی از مکانها و حوزههایی که مهندسان محیط زیست میتوانند کار کنند آورده شده است:
1. شرکتهای مهندسی مشاور محیط زیست: مهندسان محیط زیست میتوانند در شرکتهای مهندسی مشاوری که به تحلیل و بررسی زمینشناسی در پروژهها و فعالیتهای مختلف مرتبط با محیط زیست میپردازند، کار کنند.
2. صنایع تصفیه آب و فاضلاب: مهندسان محیط زیست به تصمیمگیری در مورد طراحی و اجرای سیستمهای تصفیه آب و فاضلاب جهت بهبود کیفیت آب و حفظ منابع آبی کمک میکنند.
3. شرکتهای حفاظت از محیطزیست: مهندسان محیط زیست میتوانند در شرکتهایی که به حفاظت از محیط زیست و ارائه راهکارهای حفاظتی برای کاهش تأثیرات زیست محیطی میپردازند، فعالیت کنند.
4. شرکتهای مدیریت پسماندها: مهندسان محیط زیست میتوانند در شرکتهایی که به جمعآوری، دفن و بازیافت پسماندها و مدیریت پسماندها مشغول هستند، فعالیت کنند.
5. صنایع حفاظتی و انرژی پاک: در طراحی و اجرای پروژهها و فناوریهای حفاظتی و مرتبط با انرژی پاک، مهندسان محیط زیست نقش دارند.
6. سازمانهای دولتی و ادارات محیطزیست: مهندسان محیط زیست میتوانند در سازمانها و ادارات مرتبط با حفاظت از محیط زیست، مدیریت آب و هوا، مدیریت پسماندها و مصرف انرژی فعالیت کنند.
7. شرکتهای نفت و گاز: در صنعت نفت و گاز، مهندسان محیط زیست به تحلیل و بررسی تأثیرات زیست محیطی پروژهها و فعالیتها بر محیط زیست میپردازند.
8. مراکز تحقیقاتی و دانشگاهها: مهندسان محیط زیست میتوانند در تحقیقات علمی و آموزش در دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی مشغول به فعالیت باشند.
9. صنایع غذایی و کشاورزی: مهندسان محیط زیست به تحلیل تأثیرات فعالیتهای کشاورزی و صنایع غذایی بر محیط زیست و ارائه راهکارهای بهبود کمک میکنند.
10. مشاوره محیطزیستی: مهندسان محیط زیست میتوانند در شرکتهای مشاوره محیطزیستی به ارائه خدمات مشاوره در زمینه حفاظت از محیط زیست و مدیریت پسماندها پرداخته و با مشکلات محیطی مرتبط به کاربران کمک کنند.
در کل، مهندسان محیط زیست در بخشهای مختلف اقتصادی و محیط زیستی، از جمله صنعت، حفاظت از محیط زیست، مدیریت پسماندها، مشاوره و آموزش میتوانند کار کنند.
مهندسان محیط زیست میتوانند در بخشهای مختلفی از جامعه فعالیت کنند، از جمله سازمانهای دولتی، شرکتهای خصوصی، موسسات غیرانتفاعی، دانشگاهها، مشاوران محیط زیست و بسیاری موارد دیگر.
رشته «زیست شناسی سلولی مولکولی»
نام این رشته بیشتر شنیده شده است اما باز هم ممکن بعضی از داوطلبان کنکور تجربی با آن آشنایی نداشته باشند.
رشته زیستشناسی سلولی و مولکولی به مطالعه سلولها و عملکرد مولکولهای زیستی در داخل سلولها میپردازد. این رشته به تجزیه و تحلیل جزئیات و پروسههای زیستی در سطح مولکولی و سلولی میپردازد و نقش مهمی در درک علمی مکانیسمهای زیستی دارد.
از جمله موضوعات مطالعه در این رشته میتوان به ساختار و عملکرد سلولها، پروتئینها، اسیدهای نوکلئیک، متابولیسم سلولی، سیگنالدهی سلولی، ژنتیک مولکولی و زیستشناسی توسعهای اشاره کرد.
در این رشته، دانشجویان به تفکیک و تحلیل جزئیات مختلف سلولها و مولکولها با استفاده از تکنیکها و ابزارهای مختلف میپردازند.
این مطالعات نه تنها به درک اصول پایهای زیستشناسی کمک میکنند، بلکه به تطبیق تکنولوژیهای پیشرفته در تحقیقات بر روی سلولها و مولکولها نیز میپردازند.
فرصتهای شغلی در این رشته شامل موارد زیر میشود:
1. پژوهش و تحقیقات علمی: فارغالتحصیلان این رشته میتوانند به عنوان پژوهشگران در دانشگاهها، مراکز تحقیقاتی و صنایع دارویی فعالیت کنند.
2. صنعت داروسازی: دانشآموختگان میتوانند در بخش تحقیق و توسعه دارویی و فعالیت در آزمایشگاههای مرتبط با تولید داروها کار کنند.
3. پزشکی و تشخیص بیماری: دانشآموختگان ممکن است در تشخیص بیماریهای ژنتیکی یا متابولیکی و در تحقیقات پزشکی مشغول به کار شوند.
4. صنعت غذایی: در تحقیق و توسعه تولید مواد غذایی با کیفیت و بهبود فرآیندهای تولید مواد غذایی میتوانند همکاری کنند.
5. مشاوره و تحلیل مولکولی: افراد میتوانند به عنوان مشاوران مولکولی در صنایع مختلف از جمله آزمایشگاههای تحلیلی فعالیت کنند.
6. تحقیقات زیستشناسی توسعهای: مطالعه مکانیسمهای زیستی مرتبط با توسعه و رشد در گیاهان و حیوانات و نیز در زیستشناسی تکاملی.
7. تحقیقات دامپزشکی: در مطالعات مرتبط با سلامت دامها و ارتقاء کیفیت تولیدات دامی.
8. تحقیقات محیط زیستی: مطالعه تأثیرات مولکولی آلودگیها و عوامل محیطی بر سلولها و جانوران میتواند در مدیریت محیط زیست کمک کند.
در کل، فارغالتحصیلان این رشته میتوانند با توجه به گستردگی زمینههای کاری، درامد و جایگاه خوبی داشته باشند.
رشته «میکروبیولوژی»
رشته میکروبیولوژی به مطالعه میکروارگانیسمها، یعنی موجودات کوچکی مانند باکتریها، ویروسها، قارچها، آرکئا و پروتوزوآ ها میپردازد. این رشته به تجزیه و تحلیل ساختار، عملکرد، تنوع و تأثیرات این موجودات در جوامع زنده و محیط زیست میپردازد.
میکروبیولوژی در حوزههای مختلفی از ابزارها و تکنیکهای پیشرفته استفاده میکند تا مفاهیمی چون ایمنی، بیماریزایی، بیوتکنولوژی و محیط زیست را بررسی کند.
فرصتهای شغلی در این رشته شامل موارد زیر میشود:
1. تحقیقات علمی: فارغالتحصیلان میکروبیولوژی میتوانند به عنوان پژوهشگران در دانشگاهها، مراکز تحقیقاتی و شرکتهای تحقیق و توسعه فعالیت کنند.
2. پزشکی و بهداشت عمومی: مطالعه باکتریها، ویروسها و دیگر میکروارگانیسمها به تشخیص، پیشگیری و درمان بیماریهای عفونی کمک میکند.
3. صنعت غذایی و نوشیدنی: در تحقیق و توسعه فناوریهای بهبود کیفیت محصولات غذایی و نوشیدنی مشغول به کار میشوند.
4. داروسازی و تولید زیستی: مهندسان میکروبیولوژی میتوانند در تحقیق و توسعه داروهای زیستی و محصولات دارویی مشغول به فعالیت باشند.
5. میکروبیولوژی محیط زیستی: مطالعه تأثیر میکروارگانیسمها بر محیط زیست و توسعه راهکارهای مدیریت پسماندها و تصفیه فاضلاب.
6. تحقیقات کشاورزی و دامپزشکی: بررسی تأثیر میکروارگانیسمها بر محصولات کشاورزی و سلامت دامها.
7. صنعت بیوتکنولوژی: استفاده از میکروارگانیسمها در تولید بیوپلاستیک، انزیمها و مواد شیمیایی.
8. کنترل کیفیت و آزمایشهای آزمایشگاهی: در صنایع مختلف برای کنترل کیفیت محصولات و انجام آزمایشهای آزمایشگاهی مورد استفاده قرار میگیرند.
9. صنایع مرتبط با محیط زیست: اجرای پروژههای مدیریت میکروبی در خاکها، آبها و فضاهای زیستی.
10. تحقیقات بنیادی و پایهگذاری علمی: مطالعه علوم پایه و تعیین اصول جدید در زمینه میکروبیولوژی.
در کل، فارغالتحصیلان این رشته میتوانند در بخشهای مختلفی از جمله تحقیقات، پزشکی، غذا و نوشیدنی، محیط زیست و بیوتکنولوژی فعالیت کنند که همین میتواند برایشان درامد خوبی داشته باشد.
کم طرفدارترین رشته تجربی
|
---|
رشته «بهداشت عمومی»
|
رشته «علوم تربیتی»
|
رشته «مهندسی منابع طبیعی»
|
رشته «مهندسی آب»
|
رشته «مهندسی خاک»
|
رشته «زیستشناسی جانوری»
|
رشته «مهندسی محیط زیست»
|
رشته «زیست شناسی سلولی مولکولی»
|
رشته «میکروبیولوژی»
|
کلام آخر
در این مقاله ( کم طرفدارترین رشته تجربی چیست؟ + درآمد و جایگاه) ده رشته کمتر شناخته شده را برایتان آوردم.
درآمد دقیق این رشتهها قابل تخمین زدن نیست چرا که بسیار به خود فرد و تواناییهایش، پشتکار، موقعیت جغرافیایی و زمینه کاری او بستگی دارد در نهایت، تصمیم گیری در مورد انتخاب رشته به شما می شود. امیدواریم که این مقاله به شما کمک کرده باشد تا با دید بازتری به رشتههای تجربی نگاه کنید و آگاهانه داشته باشید. فراموش نکنید که مهم ترین عامل در موفقیت، و جستجوی شماست. پس به دنبال علاقه خود به خود و با پشتکار و جستجو، به موفقیت دلخواه خود دست پیدا کنید.
شعاع پرگارتان بینهایت!
مقاله های پیشنهادی برای شما :
+چگونه در زمان کوتاه درس بخوانیم؟+5روش عملی
سوالات متداول
رشتههایی که نام بردم رشتههایی هستند که دختر و پسر ندارند و بیشتر باید بر اساس علاقه و تواناییتان انتخابشان کنید.
این رشته، یک رشته مهم و جذاب است که کمتر شناخته شده است. همانطور که گفتم، حدس دقیق درامد رشتهها مشکل است و بستگی به خودتان دارد اما از انجایی که این رشته اشباع نشده، میتوانید درامد خوبی داشته باشید.
این رشته گستردگی کاری خوبی دارد. فارغ التحصیلان این رشته میتوانند در آموزش و پرورش، مدارس و دانشگاهها، بهزیستی، سازمانهای مدیریتی و… کار کنند.